دلنوشته
29 فروردین 1396 توسط نجمه نوری
چشمهایم را ببند.
نگذار که تلخی روزگار را ببینند.
این چشمان کنجکاو با دیدن تلخی واقعیت سرشکسته میشوند.
چشمانم را از من بگیر…
اما نگذار بینند آنچه را که ندیده میدانم
طاقت دیدنش را ندارم.
چشمهایم را ببند…